ارزیابی شدت بیابان‌زایی منطقۀ سراوان با استفاده از مدل IMDPA

Authors

  • حسن خسروی استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، تهران، ایران
Abstract:

در این پژوهش با استفاده از روش ایرانی IMDPA، حساسیت اراضی منطقۀ سراوان به بیابان­زایی‌ ارزیابی و بررسی شده است. برای این منظور، پس از بررسی­ و ارزیابی­های اولیه، چهار معیار اقلیم، پوشش گیاهی، خاک و فرسایش بادی به‌عنوان مهم­ترین معیارهای مؤثر در بیابان­زایی منطقه با شاخص­های متفاوت در نظر گرفته شد. با استفاده از روش فوق، امتیازات هر شاخص در معیار مربوطه مشخص و ارزش هر معیار با محاسبۀ میانگین هندسی امتیاز شاخص­های آن مشخص شد. پس از آن هر یک از معیارها به صورت لایه­های اطلاعاتی وارد محیط GIS شدند. با روی­‌همگذاری و تلفیق لایه­های رستری معیارهای مذکور و محاسبۀ میانگین هندسی معیارها به‌کمک فرمول DM=(SI×WEI×VI×CLI)1/4 و تجزیه و تحلیل آن با استفاده از مدل IMDPA  نقشۀ شدت بیابان­زایی منطقه به‌دست آمد. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان می­دهد، 24/45 درصد منطقه از نظر درجه‌ بیابان­زایی در کلاس متوسط و 39/54 درصد آن در کلاس شدید قرار دارد و 37/0 درصد منطقه که شامل مناطق مسکونی بود، در هیچ کلاسی قرار نگرفت. معیار اقلیم با ارزش عددی 1/3، بیشترین تأثیر و معیار خاک با ارزش عددی 35/2، کمترین تأثیر را در بیابان­زایی منطقه دارد. همچنین معیارهای پوشش گیاهی و فرسایش بادی به‌ترتیب با ارزش‌های عددی 62/2 و 87/2 شدت بیابان­زایی شدید را نشان می‌دهد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ارزیابی شدت بیابان‏زایی با استفاده از مدل IMDPA (مطالعة موردی: دشت شهر بابک، استان کرمان)

برای ارزیابی و تهیة نقشة بیابان‏زایی تا کنون تحقیقات بسیار زیادی در داخل و خارج از کشور صورت گرفته و این تحقیقات به ارائة مدل‏های منطقه‏ای فراوانی منجر شده است. به منظور ارائة یک مدل منطقه‏ای و ارزیابی کمّی وضعیت فعلی بیابان‏زایی، دشت شهر بابک با وسعت 4112 کیلومتر مربع در شمال ‏غرب استان کرمان انتخاب شد. در این تحقیق برای ارزیابی شدت بیابان‏زایی با استفاده از سیزده شاخص‌ـ پنج شاخص مبتنی بر آب زی...

full text

ارزیابی شدت بیابان‏زایی حوزة آبخیز درخت سنجد با استفاده از مدل IMDPA

در این تحقیق از روش ایرانی ارزیابی پتانسیل بیابانی‏زایی اراضی(IMDPA)  برای ارزیابی پتانسیل بیابان‏زایی منطقة درخت سنجد استفاده شد. پس از بررسی‏ها و ارزیابی‏های اولیه، چهار معیار اقلیم، پوشش‏ گیاهی، خاک، زمین‏شناسی و ژئومورفولوژی مهم‌ترین معیارهای مؤثر در بیابان‏زایی این منطقه انتخاب شدند. با استفاده از روش فوق، امتیازات شاخص‏های هر معیار تعیین شد و ارزش آن معیار با محاسبة میانگین هندسی امتیاز ش...

full text

ارزیابی شدت بیابان زایی حوضه مسجدسلیمان با استفاده از مدل IMDPA

Above 80 percent of Iran is currently located in arid and semi-arid to dry and sub-humid climates and they have sensitive conditions given the climatic conditions and natural characteristics of these regions and improper utilization methods, hence they are potentially and actually subject to the phenomenon of desertification. In this research, the sensitivity of the lands of Masjedsoleiman Area...

full text

ارزیابی پتانسیل بیابان‏زایی با استفاده از مدل imdpa درمنطقه مرادآباد سراوان

بیابان زایی به معنی تخریب سرزمین در مناطق خشک و نیمه خشک امروزه به عنوان یکی از جدی ترین مشکلات جامعه جهانی در آمده است. حدود 80 درصد از سطح ایران دارای شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک بیابانی می باشد. بیابان زایی مشتمل بر فرآیندهایی است که هم زائیده عوامل طبیعی بوده و هم به عملکرد نادرست انسان بر می گردد. طبق تعریف بیابان زایی عبارت است از کاهش استعداد اراضی در اثر یک یا ترکیبی از فرآیندها از قبیل...

15 صفحه اول

ارزیابی شدت فرسایش بادی در منطقۀ علاء سمنان با استفاده از مدل IRIFR.E.A

The main parts of Iran have been countered in arid and hyper arid area that in result of especial environmental condition as low precipitation and vegetation density can be caused wind erosion, whereas wind erosion usually has a tiny destruction quantity than water erosion due to wide its activity. Because of not matching presented models by other countries with climate and edaphic condition of...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 27  issue 2

pages  87- 102

publication date 2016-08-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023